Saran
ดึกมากแล้วท้องฟ้ายังหลับไหล
คงเหลือเพียงใบไม้สายลมหนาว
หยอกล้อเล่นใต้แสงสุกสกาว
ของดวงดาวดวงนั้นที่ฉันมอง
อยากเอ่ยถามดาวน้อยดวงนั้นว่า
บนฟ้าสูงไกลนั้นเหงาบ้างไหม
ต้องเหว่ว้าโดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ
เหมือนกับฉันที่ต้องรอใครสักคน
หรือบางทีบนนั้นอาจดีกว่า
ที่มีดาวนับร้อยคอยเป็นเพื่อน
หรือเป็นเพียงเมฆหมอกที่ลางเลือน
ลมพัดเคลื่อนผ่านผิวแล้วจากไป
หรือที่ฉันอยู่นี้อาจดีกว่า
ได้พบปะเจอหน้าคนหลากหลาย
ได้พูดคุยได้ใกล้ชิดให้เหงาคลาย
แต่เมื่อจากร้างไปกลับเศร้าตรม
ค่ำคืนนี้อยากให้เป็นเพียงฝัน
แม้ความเศร้าเคลื่อนผ่านนานเพียงไหน
อยากลืมตาตื่นมาแล้วพบใคร
คอยห่วงใยส่งยิ้มให้สบต
956
3
0
หน้าส่วนตัว
