mono
ก็แค่...ค่ำคืนหนึ่ง
ที่รู้สึกว่า...ความคิดถึง..โหดร้าย
ไม่ใช่แค่เหงา...แต่ซึมซับความว่างเปล่า..จนเดียวดาย
แค่ลมพัดผ่านเบา ๆ รอบกาย...ยังรู้สึกมากมายว่า..ร้าวรอน
หลับตา...ซ่อนความเหว่ว้าในห้วงคำนึง
ซ่อนต้นเหตุของความคิดถึง...ที่ไหวอ่อน
แต่ก็เหมือนยิ่งตอกย้ำหัวใจ...ไม่รู้ทำไมจึงไหวรอน
ห้ามใจจนเหนื่อยอ่อน...ก็ไม่อาจลบความร้าวรอนในหัวใจ
ต้นเหตุ...ก็แค่ความคิดถึง
ที่กลับทำให้ค่ำคืนหนึ่ง...ต้องตกอยู่ในห้วงคำนึงที่โหดร้าย
รุมเร้าจนเหงา..เศร้า..ปวดร้าว..เดียวดาย
มันมากมาย..จนกลัวว่า..จะทนกับความคิดถึงที่โหดร้ายไม่ได้เลย
1193
7
0
หน้าส่วนตัว
