ปริญญา อินทร์อุดม
ดึกเอยดึกสงัดลมพลิ้วพัดบางบางน้ำค้างฉ่ำแสงจันทร์ฉายไม้เหงาทอดเงาดำเรไรร่ำคร่ำครวญชวนเข้านอนเธอหลับตามิลงคงครุ่นคิดด้วยดวงจิตผูกพันขวัญสมรด้วยรู้สึกหมองเศร้าและร้าวรอนฝากคำวอนรำพันกับจันทราหากจันทร์เพ็ญเห็นใจที่ไห้ห่มโปรดลอยลมนำคำรำพันหาแต่จันทร์เอ๋ยจันทร์คล้อยลอยลับลามินำพาหมองหม่นบอกคนไกลถึงเวลาพักผ่อนควรนอนหลับเดือนเลื่อนลับคืนหน้ากลับมาใหม่สุขภาพสำคัญกว่าอันใดถนอมใจ-กายเต็มร้อยคอยเธอมาดึกดื่นแล้วเอนหลังจะนั่งกล่อมอวลกลิ่นหอมรวยรื่นชื่นนาสาอาจจะพบขวัญสมรตอนหลับตาใช้วิชายกเมฆเสกให้เลย...................................."ค่ำคืนวันจันทราล่วงลาลับฟังกล่อมขับอ้อยอิ่งอิงเขนยดิ่งภวังค์หวังสบพบทรามเ
1675
2
1
หน้าส่วนตัว
