เพียงห่างกัน วันเดียว เหมือนแรมปี อยากให้ถึง พรุ่งนี้ คุยกันใหม่ ความรู้สึก ซึมซับ รับเก็บไว้ อยู่ลึกลึก ข้างใน ใคร่ไตร่ตรอง แม้งานหนัก เพียงใด ไม่เคยหาย รีบเข้ามา ทักทาย ไม่ให้หมอง ล้วนถ้อยคำ ยังจำ เหมือนเธอมอง หัวเราะก้อง มองฟ้า พาสุขใจ ไม่อยากคิด เหมือนใจ นั้นได้คิด ปล่อยดวงจิต แนบใกล้ ให้หวั่นไหว สักวันเขา หายไป อาจเศร้าใจ ตอบไม่ได้ วันนั้น ยังไม่มา รู้แต่ว่า ความสุข ยังตราตรึง รอให้ถึง วันนั้น ค่อยถามหา หากเธอหาย จากไป ให้ไกลตา ขอเพียงอย่า ลืมฉัน วันดีดี