ดอกบัว
ขออนุญาตนะค่ะให้ได้รัก
เริ่มประจักษ์ชัดแจ้งแห่งใจฉัน
สว่างไสวยวนเย้าพราวทุกวัน
เริ่มผลิบานชูช่อรอแสงเช้า
ก็นั้นแหละเมื่อรักประจักษ์จิต
ให้พร่ำเพ้อครวญคิดคิดยวนเย้า
ใฝ่คำนึงถึงอยู่ลำนำเนา
ทุกค่ำเช้าชวนจิตคิดทุกครา
ไม่มีวันเปลี่ยนใจไม่คิดถึง
เพราะเธอตรึงสลักบรรเจิดจ้า
ทุกนาทีการหมุนของนาฬิกา
คะนึงถึงกระจ่างนะกลางใจ
ความคิดถึงดั่งไม้ดอกแย้มแสงเช้า
ที่เพียรเคล้าโลมกลีบโอนพลิ้วไหว
ทั้งซอกซอนออดอ้อนทุกกลีบใบ
ให้กลีบก้านแกว่งไกวได้ยิ้มยวน
ขอนะค่ะอนุญาตให้ได้รัก
ความรู้สึกฟูมฟักอย่างหอมหวล
มิใกล้กายใกล้ใจหทัยครวญ
ขอเนื้อนวลอิงแอบแนบเคียงใจ
หน้าส่วนตัว
1456
10
0
