ศรีสมภพ
หลายสมรภูมิ..พ้นผ่าน กาลอดีต
หลายชีวิต อุทิศให้ อธิปไตยชาติ
แต่ความดีที่ยิ่งใหญ่ ไม่ประกาศ
ผู้ป้องชาติ ตายกลาดเกลื่อนเลือดเปื้อนดิน
ผ่านความตาย ทายท้ากล้าห้ำหั่น
ผ่านคืนวันสั่นหนาว เฝ้าผองถิ่น
ให้แนวหลังอยู่สบายได้อิ่มกิน
ใต้หลุมดินถิ่นแนวหน้า ..เขากล้านอน
หน้าที่เป็น เช่นรั้วให้กั้นภัยรุก
ต้องทนทุกข์ เพื่อใคร ? ได้พักผ่อน
นอนฟูกนิ่ม อิ่มหนำ ร้องรำฟ้อน
แต่เขาซ่อน นอนสั่นหนาว เฝ้าป้องภัย !
มิได้หวัง.. ว่าจะเป็น เช่นวีระบุรุษ
แต่ก็สุด จะเห็นชาติ..พินาศสลาย
หวังข้างใน ไม่แบ่งแยก แตกทำลาย
เต็มใจตาย ! ชายแดนทดแทนคุณ
ป๊อบปี้บาน..วิญญาณกล้า สง่าสงบ
ใต้หลุมกลบลบลืมไป
3412
9
0
หน้าส่วนตัว
