พิมญดา
บ่กล้าบอกคุณครูหนูละอาย
แต่หนูกล้าบอกอ้ายในวันนี้
ก็เฝ้าเขียนเรียงความมาเป็นปี
ถึงคนดีที่หนูชอบหอบรักตาม
ครูพิมจ๋าอย่าว่าหนูเลยนะคะ
ภาษาไทยพวกสระหนูอยากถาม
รอ-ไม้-หัน-กอไก่ เป็นคำนาม
อยากจะถามอ่านว่าไรให้เนื้อเย็น
เขียนเรียงความส่งครูพิมยิ้มอิ่มใจ
ครูบอกให้เขียนอะไรที่อยากเป็น
ความฝันนั่นไม่ยากเลยครูคงเห็น
ก็อยากเป็นเช่นคุณครูรู้พากเพียร
บ่กล้าบอกครูพิมถึงความฝัน
อีกอย่างนั้นเรื่องความรักอยากจะเขียน
แต่บ่กล้ากลัวครูว่าเด็กหัวเกรียน
เรียนไม่เรียนแอบมีรักชักแล้วไง
เมื่อมีหวังนั่งลงเขียนเวียนจดหมาย
ส่งให้อ้ายหนูมีฝันอันสดใส
อยากเป็นแฟนกับอ้ายว่าจะใด
กล้าบอกอ้ายเพร