จากส่วนลึกหวังให้ใครคนหนึ่ง เขาผู้ซึ่งทุกข์ท้นทนหมองศรี เผชิญกับความโศรกบนโลกนี้ ยอมฝันดีผ่านฟ้ามาปลอบจิต ใช้ชีวิตชุ่มโชกบนโลกกว้าง ผจญความอ้างว้างไม่สร่างสิ้น ต้องเอนกายหนุนขอนนอนกับดิน อยู่กับถิ่นป่าเขาคงเศร้านัก ขอส่งกลอนปลอบกมลเขาคนนั้น มากำนัลจากใจคนไร้ศักดิ์ ถึงค่าน้อยก็ให้ด้วยใจรัก และด้วยภัดีมั่นทุกวันมา เราทนทุกข์ทั้งกาย. . .ใจหมองหม่น จำต้องทนเพื่อชาติ. . .ศาสนา และมิ่งขวัญอันสูงส่ง. . .องค์ราชา เพียงหวังว่าจะได้เห็นไทย. . .เป็น. . .ไท