din
สิ่งที่อยู่ภายในดวงใจนี้
จะยังมีใครซึ้งถึงความหมาย
มันหนาวเหน็บเจ็บปวดรวดร้าวกาย
ทิ้งไว้เพียงเปล่าดายในสายลม
ยังคงมีหัวใจอาลัยอยู่
เธอจะรู้บ้างไหมใครขื่นขม?
เพียงแค่รอยแปร่งปร่าแห่งอารมณ์
ยังระบมซมเศร้าอยู่เท่านาน
หยาดน้ำตาไหลพร่างอย่างมิหยุด
เกินยื้อยุดอาวรณ์ความอ่อนหวาน
สิ่งที่เหลือคือฝันเมื่อวันวาน
เป็นตำนานให้เขาเล่าขานกัน
จำทนอยู่ต่อไปอย่างไร้รัก
จำต้องหักอาลัยไปจากขวัญ
เมื่อเยื่อใยไม่เหลือเพื่อผูกพัน
ค่าของมันเหือดหายสลายเลือน
เหมือนชีพแยกแตกลงเป็นผงป่น
หัวใจคนแพ้พ่ายคล้ายถูกเฉือน
มันเจ็บปวดรวดร้าวถึงดาวเดือน
สั่นสะเทือน...ถึงภพโน้น...ที่โพ้นไกล