อัลมิตรา
...๏ เห็นปากกาขยับร้องก้องกากา
ถูกแล้วว่ามันฟ้องร้องหาฝัน
เจ้ากิ้งก่าชะเง้อมาว่าทันควัน
มิสร้างสรรค์สมค่าไม่น่าชม
ขัดเขินนักหากเปล่งเสียงเพียงให้ทึ่ง
แม้นกบอึ่งฟังยังหลับปานทับถม
ทุกท่วงท่าเอื้อนเอ่ยเผยคารม
แทบเป็นลมตาลายได้ฟังกา
คงเป็นผลแห่งเสียงเพียงผิดเพี้ยน
หลงปรับเปลี่ยนสำเนียงเบี่ยงภาษา
ยึดอกตั้งเปล่งเสียงเยี่ยงก่อนมา
โอ้อนิจจาเสียงแหบแสบทรวงแท้
ทุกรูปแบบได้ยินมาน่าละห้อย
กิ้งก่าหงอยจิ้งจกหลับอีกกั๊บแก้
คงเหนื่อยหน่ายหลบตาเกินกว่าแล
เสียงกาแย่ร้องไป...ไพรอลเวง
โอ้เจ้ากาตัวเก่าจงเพลาก่อน
มีขั้นตอนฝึกเสียงสำเนียงเปล่ง
เลิกแหกปากร้องกากา...นึกว่าเพลง
ยังวังเวง