เมื่อถึงวัน นี้ที่ ฉันหมดฝัน ด้วยปรัตยุบัน รันทดท้อ ระย่อเหงา ไม่เหลือรัก เมตตา มาเป็นเงา คำว่าเรา เขาแยก ให้แตกกัน ชีวิตที่ ไม่มี แม้ความหวัง อนาคตฝัง พังอดีตให้หมดขวัญ สามัคคีเภท ทุเรศล้น จนจาบัลย์ น้ำตากลั้น กลั่นหยาดหยด รดดวงใจ เมื่อถึงวัน นี้ที่ ไม่มีไท อิสระไกล ไปจากวัน ฝันสดใส แล้วจะอยู่ สู้ชีวิต คิดเพื่อใคร เมื่อคนไทย แบ่งแยก แตกแผ่นดิน ดอกหญ้า ผู้แอบแฝง
1428
1
0
หน้าส่วนตัว
