นวลดอกแก้วร่ำลายามฟ้าสาง สู้เส้นทางสายรุ้งแห่งความฝัน ฝากสายใจสายใยรักผูกพัน เป็นนิรันดร์ยิ่งใหญ่ประดับชีวี ตะวันแดงดวงเด่นลอยช้าช้า กระซิบว่าวันคืนเช่นฉะนี้ มีมืดแล้วสว่างนะคนดี เสมือนชนชีพนี้ว่ายเวียนวน ระหว่างเราสบตาเกินเข้าใจ เสนอนัยสนองตอบสร้างกุศล รู้หน้าที่อันงดงามล้ำค่าคน รู้อดทนรู้กลืนกล้ำรู้ทำใจ นวลดอกแก้วปลิดกลีบดั่งชีพรอ พุดซ้อนพ้อซ่อนจิตอันอ่อนไหว เก็บน้ำตาเอาไว้ณ..ภายใน เพราะเข้าใจว่าโลกโศกธรรมดา..!
1287
3
0
หน้าส่วนตัว
