๏ เพราะเปราะบางหัวใจจึงไหววูบ เพียงแรกจูบกำซาบจิตวาบหวาม หลงคิดว่า"ความรัก"ทึกทักความ แผลงนิยามโดยไม่ใส่ใจพอ จวบรักร้าวคราวนั้นพลันได้คิด สำคัญผิดรักได้อย่างไรหนอ แค่ฟังเขาพร่ำเพ้อเผลอเออออ ช่างบ้าบอเหวยเราโง่เง่าจริง แท้ความรักอยากเฉลยไม่เคยมี เมื่อก่อนนี้ฝันหวานวิญญาณสิง จึงหลงเชื่อง่ายง่ายใครอ้างอิง กว่าความจริงปรากฏทั้งหมดลวง ความสัมพันธ์ผันแนวไร้แววย้อน เฉกละครอวสานผ่านลุล่วง นี่หรือรัก ? ถามใจ..ไม่ทั้งปวง เราติดบ่วงความฝันเท่านั้นเอง ๚ะ๛
1633
13
0
หน้าส่วนตัว
