ลมหนาวโชยโหยหา...ทุกคราหนอ ตั้งตารอ...ร่วมเรียง...คอยเคียงเรือน ถ้อยจำนรรจ์...พร่ำเอ่ย ฤ เคยเลือน กี่ ปี เดือน เหมือนเป็นเช่นผ่านมา... พร้อมรอคอยเสมอมั่นมิหวั่นไหว แม้นห่างไกลมิอาจพบบรรจบหา หัวใจภักดิ์...ยังซื่อสัตย์...มั่นศัทธา คือพี่ยา...คนเดียว...ร่วมเกี่ยวดอง... เปรียบเสมือน...ใช้เวลา...มาตัดสิน มิเคยผิน...มองใครให้หม่นหมอง รอคอยเพียง"เธอ"เสมอเป็นคู่ครอง หวังสมปอง...ในสักวัน...มั่นคงคอย
1274
3
0
หน้าส่วนตัว
