**.. เช่นรวีโชติ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
๑. ถ้าเบื้องหน้าทั้งมวลป่าหนาม จะเดินตามด้วยกันกับฉันไหม ณ ปลายทางตรากตรำเห็นรำไร อาจร้างไร้ความฝันพันธนา ... ๒. ถ้ารู้ว่าเดินไปก็ไม่ถึง เธอจะดึงหรือผลักดันให้ฟันฝ่า ค่าของคนต้องยืนหยัดบนศรัทธา ด้วยแรงกล้าที่จะฝันอย่างมั่นคง ... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร) ประพันธ์ ๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๓