ไหมแก้วสีฟ้าคราม
คิดถึงเธอคนบนดอยพร่ำคอยรัก
ห่างไกลนักมักรักซ้อนซ่อนใจหวง
ละเมอเพ้อน้ำตาพรมใช่ลมลวง
ให้แสนห่วงโหยหาในอารมณ์
ทุกห้องใจยังเปี่ยมล้นท้นรักพี่
แม้ดวงฤดีหม่นไหม้ให้ขื่นขม
เพียรเฝ้าคอยรอพี่ยาน้ำตาตรม
หรือหลอกชมคนบนดอยใคร่น้อยใจ
เมื่อคิดถึงใยจึงไม่เห็นหน้า
ไม่มาหาร้างลาน่าสงสัย
ใช่รักหลอกหรือรักลวงว่าห่วงใย
ร้าวลึกในใจเฝ้ารอขอรักคืน
อาทิตย์ใกล้อัสดงคงลับโลก
ฤารักโศกข่มใจใช่รักฝืน
บอกคิดถึงคนึงหาทุกค่ำคืน
หลับแล้วตื่นจากภวังค์ยังเวิ้งว้าง
จะสานรักถักทอรอรักพี่
ทุกนาทีชะเง้อคอยกลับถอยห่าง
ใจเชื่อมใจสานไว้คล้ายอำพราง
หรือช่องว่างหว่างใจมีใครครอง