ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พลัดที่นาคาที่อยู่อดสูนัก
ในดินแดนไม่รู้จักยิ่งร้อนแล้ง
เสบียงอาหารพาลหมดอดท้องแห้ง
โชคกลั่นแกล้งให้ตายหรือไรกัน
มองลูกเมียอดอยากลากสังขาร
กลิ่นหอมหวานแดนดินถิ่นความฝัน
คงต้องตายภายในไม่กี่วัน
เสียงรำพันหิวโหยร่วงโรยแรง
พลันมีมือเมตตายื่นมาให้
เป็นตัวไก่ข้าวโพดแทบโดดแย่ง
ด้วยปราณีจากคนอินเดียนแดง
ต่ออายุนักแสวงหาแดนดิน
รอดชีวิตมาได้ไม่ถึงฆาต
ความทนงองอาจยึดทั่วถิ่น
อินเดียนแดงร้องไห้มิได้ยิน
ฆ่าให้สิ้นเผ่าพันธุ์ฝันร่ำรวย
คุณไก่งวงข้าวโพดอดเป็นอิ่ม
สมองนิ่มคิดว่าพระเจ้าช่วย
ความเมตตาพารอดไม่มอดม้วย
เขาแก้ขวยขอบคุณเจ้าจุนเจือ
แท๊งค์กี๊ฟวิ่งแห่แหนแน่นถนน
ลืมคุณคนเมต