เมื่อคืนนอน สองทุ่มครึ่ง หน้าซุกหมอน ใจรอนรอน คิดถึงเขา ไม่เคยหาย ก่อนเข้านอน ทำไมหนอ คิดมากมาย คิดถึงชาย คนที่รัก ใจร้าวรอน ลุกขึ้นนั่ง ประนมมือ แล้วก้มกราบ ขอโปรดทราบ ลูกใคร่ขอ อธิษฐาน หากชาติหน้า มีจริงๆ ลูกใคร่วาน พระองค์ท่าน โปรดประทาน ได้คู่กัน แม้ชาตินี้ ไม่อาจมี สิทธ์จับต้อง เข้าครอบครอง ตัวของเขา ลูกแค่ฝัน อย่างไรลูก ก็จะรัก ไม่พรากกัน นานร้อยวัน ผ่านร้อยปี ไม่มีลืม