เฝ้าอิงแอบแนบหมอนถอดถอนจิต ด้วยข้าคิดคะนึงรำพึงถึง เจ้าคนดีอีกฟากฟ้าที่ตราตรึง ยังซาบซึ้งยังซาบซ่านหวานในทรวง จอมยาใจไกลสุดฟ้านภาภัส วายุพัดฝากวานบอกความข้าห่วง ให้คนดีนอนห่มผ้าอุ่นแดดวง ข้าคงหวงแม้เจ้าไกลเกินได้ยล ขอคนดีสุขสันต์ทุกวันวี่ มั่นฤดีในข้าไม่สับสน มิปันใจให้ใครอื่นแม้เพียงคน มั่นจวบจนเจ้าคืนสู่อ้อมใจ
1904
1
0
หน้าส่วนตัว
