ลุงยุทธอมก๋อย
......ฉันอยู่ไกล แสนไกล ใครเล่ารู้
มีแต่ผู้ ผองเพื่อน เฝ้าเตือนหา
มีแต่นก แต่เขา เศร้าเอกา
มองนภา เห็นเมฆหม่น ต้องทนยืน
.....เข้าหน้าฝน ฟ้าคำราม นะยามนี้
เมฆหมอกชี้ ฝนกระหน่ำ ซ้ำกระสาย
สนต้องลม สักต้องลู่ ต้องสู้ตาย
น้ำกระจาย ตกกระเซ็น แทรกเซ็นทรวง
.....เจ้าดำวิ่ง หลบสายฝน ที่ปนน้ำ
เจ้าดำจ้ำ กระโดดจ้อง มองเขม็ง
เจ้าดำร้อง เห่าโหยหา น่าลำเค็ญ
เจ้าดำเห็น แต่เจ้านาย ไม่คลายตรม
......ฝนหมดแล้ว แต่ใจเรา ยังเศร้าอยู่
คงเพราะรู้ ดวงชะตา น่าขบขัน
คนบนดอย ที่อยู่ไกล โอ้ใครกัน
หรือตัวฉัน หรือเจ้าดำ ที่ช้ำทรวง
หมายเหตุ....เจ้าดำคือ สุนัขตัวผู้ที่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน