พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song336.html
อรุณขวัญผันมาอีกคราแล้ว
น้ำค้างแก้วยังหยาดรินทุกถิ่นที่
เกสรดอกไม้ยังพร่ายไหวในฤดี
มนต์กวียังร้องเรียกเพรียกดวงใจ
มายาดอกไม้หวานบานให้ชมมารายล้อม
ยั่วให้หอมหยอกให้ล้อพ้อหวั่นไหว
ให้หลงตมหลงตามหนามทิ่มใจ
ให้หวามไหวในมายาน่าเศร้านัก
เมื่อฤดูกาลหวานดอกไม้ได้ผ่านพ้น
น้ำผึ้งขมก็พล่านพิษให้ประจักษ์
เสียเวลาเปล่าดายไร้ค่านัก
พันธนารักแบกตรมตามตราบยามนี้
ดอกไม้สีดำบานกลางใจคอยสั่งสอน
ให้มองย้อนอย่าซ้ำรอยให้ถอยหนี
เสียเวลาภาพมายาซึ่งไม่ใช่นะคนดี
เก็บใจนี้ไว้คว้าดาวอย่าร้าวรอ
เลิกค้นหามายาลมมายาลวง
มาติดบ่วงมาติดตมมาเพ้อพ้อ
1378
11
0
หน้าส่วนตัว
