สุชาดา โมรา
...........
๑. ฟังบทเพลงที่ผ่านเสียงกระซิบของสายลม...
ไม่รู้จะทำอย่างไร...เก็บไว้ไม่ได้อีกแล้ว...
เอ๋...เสียงไพเราะเหลือเกิน...แต่ทว่าฉันกำลังเดียวดาย
ในความเข้าใจ...ฉันกำลังเสียสละบางสิ่งบางอย่าง
ฉันเคยถูกหักหลังจากคนที่ฉันรัก...
เขาเคยไม่สนใจ ไม่ใยดี...
สุดท้ายแล้ว...เขากลับมา กลับมากับความเจ็บช้ำ
ที่ใครคนนั้นทอดทิ้งเขาไป
๒. ฉัน...ได้แต่ซับน้ำตาและความเจ็บช้ำ
แต่ฉันก็รู้ดีว่าเขาไม่เหลือเยื่อใยให้ฉันแล้ว
เขา...ขอกลับมาได้ไหม...
คำพูดกับจิตใจ...ไม่จริงใจสักนิด
๓. ฉัน...จึงเสียสละให้เขาไป ไปอยู่กับใครคนนั้น
ฉัน...ขอร้องให้ใครคนนั้นไม่ทิ้งเขาไป
โลกใบเ
หน้าส่วนตัว
2819
2
0
