ลอยไปในสายลม
รักลอยลมห่มไออุ่นกรุ่นไอรัก
ต่างสมัครรักแท้แน่นอนเสมอ
รักลอยไปใกล้ชิดสนิทเธอ
รักล้นเอ่อเหม่อมองต้องจิตใจ
แต่ยามรู้ว่ารักร้าวเราเศร้าหมอง
มัวเหม่อมองท้องฟ้าน้ำตาไหล
คิดคำนึงถึงรักเราที่ผ่านไป
ในหัวใจช่างเยือกเย็นทุกวันคืน
ถึงแม้รักจักเจ็บปวดรวดร้าวจิต
แต่ชีวิตคิดมากไปใจขมขื่น
เมื่ออยากรักจักมั่นใจไม่กล้ำกลืน
อย่าไปฝืนขืนใจให้ร้าวราน
หากไม่เคยมีรักคงไม่รู้
ไม่ลองดูฤาจะรู้ถึงความหวาน
อันรักร้าวปล่อยให้ร้าวในวันวาน
รอพบพานรักใหม่อาจได้เจอ
ถ้าคิดรักก็จักต้องลองเชื่อมั่น
อย่าได้หวั่นปันใจไปเสมอ
หากรักแล้วแน่วแน่แม้ได้เจอ
ต้องรักเธอรักเธอเพียงคำเดียว...