ฝากฝัน
โลกกว้างใหญ่ไหนเลยเคยสงบ
ทั้งรุกรบสยบแย่งล้วนแข่งขัน
ต่างขีดเลนเส้นสายแบ่งฝ่ายกัน
ความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนก็เลือนลาง
ทุกเส้นทางต่างหมายตะกายฝัน
สู้ด้นดั้นฟันฟัดและขัดขวาง
ทนทุกข์ท้อบ่ถอยมิปล่อยวาง
ใจบางบางร่างน้อยน้อยค่อยอ่อนแรง
เพียงสบตาล้าเศร้าของเจ้าแล้ว
ประกายแก้วแวววับเหมือนอับแสง
ดั่งงุนงงสงสัยใจระแวง
นัยน์ตาแกร่งแล้งหายพ่ายแพ้ใจ
ณ ที่นี่มีรักพร้อมตักหนุน
โอบไออุ่นกรุ่นกายหายอ่อนไหว
โยนความหลังครั้งช้ำทิ้งน้ำไป
มิให้ใครไหนย้ำคอยซ้ำเติม
สร้างหัวใจใหม่กว่าให้กล้าแกร่ง
ค่อยปรุงแต่งแรงใจเอาไว้เสริม
ให้เป็นดาววาวหวังเช่นดั่งเดิม
แล้วจึ่งเริ่มเติมต่อก่อร่างกัน