อันมนุษย์ สุดยากแท้จะหยั่งถึง ไม่มีพึงพอใจโอ้โหยหา ชามเช่าค่ำ ปล่อยไปตามเวลา คดิชีวาเพียงน้อยนิด ติดเตื่อนใจ อย่าทำเช่นนั่นพลันเหินเหตุ เทศน์สั่งสอน ความเป็นกลอนส่องใสดูดีมีสุดวิสัย ต่างคนต่างอยู่ บ้างก้ ช่วยกันไป ไม่มีใครแล้งนัก ผลักเมตตา ร้อยเรียงเสียงแรก เข้าบันทึก นึกคะนึกคะนอง จ้องเข้าหา อารมร์ใส่ไป แต่ไร้ซึ่งปัญญ่า ไม่มีอิจฉาบอกหลอกทำไม เกิดมาคุ้มแล้วได้ชาติหนึ่ง เดินทางรอบโลกโอ้สุขใส แต่ละเมืองไปกว่าลาครั้ง ทุ่งไกล สุดเสียงแรกยันทึก รู้สึกดี............................
656
3
0
หน้าส่วนตัว
