พุด
ใจผ่องแผ้วรับกุศลจิต
ปล่อยวางชีวิตสับสน
ไม่ยึดมั่นถือมั่นตัวตน
งามกมลก่อเกื้อด้วยแรงบุญ
พุทธธรรมนำทาง
มิอ้างว้างให้เรือบุญนำหนุน
พายเพียรสู่ฝั่งฝันละวายวุ่น
ชื่นละมุนดั่งเพชรพร่างณ..กลางใจ
สุขฤาทุกข์อยู่ที่ใจใช่ไหนอื่น
หากรู้ตื่นรู้เบิกบานจิตไสว
เหมือนบัวทองผ่องพรายงามเหนือใด
มิหวั่นไหวหลงโลกย์โศกมายา
รักใดไหนเล่าเท่ารักธรรม
ระรินร่ำดั่งน้ำค้างดับเหว่ว้า
คือนิรันดร์ภักดิ์คู่กัปป์กาลเวลา
คู่บุญญาพาจิตเราสู่แดน โลกุตตรธรรม...!
.................
ดั่งดวงเนตรในทุกยาม!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html
ใต้ร่มไม้ใบระยิบระยับไหว
ฟั
2019
3
0
หน้าส่วนตัว
