เพชรภูธร
ดูเหมือนเราจะเข้าใจกันยาก
เหมือนเราพูดกันคนละภาษา
บางครั้งภาษาใจที่อยากบอกถึงความวุ่นวาย
ภายในหัวใจของฉัน
เธอก็ไม่เคยถามไม่สนใจด้วยว่า ฉันกำลังรู้สึกอย่างไร
กลับบ่งบอกให้รู้สึกถึงด้วยซ้ำว่า
ยิ่งใกล้ ยิ่งต้องรู้สึกหนักใจ
หนักใจว่า เราจะไปด้วยกันได้หรือ
ฉันต้องการคนฟัง แต่เธอกลับพูด
ในเวลาที่ต้องการให้เธอพูด เธอกลับนิ่งเงียบงัน
ฉันให้คำตอบเหมือนฟันธงไปว่า
เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก
ไม่เคยได้รับแม้ความอบอุ่นใจ
ไม่เคยซึ้งเมื่อเพลงมันบอกอย่างนั้น
ยิ่งใกล้ กลับยิ่งรู้สึกร้อน ไม่อบอุ่น
เธออาจจะคิดว่าฉันคาดหวัง
ฉันก็ไม่ปฏิเสธ เพราะชีวิตฉันขาดมัน
และอยากได้เธอมาเติมเต็ม
แต่เธอ..ก็ไม่อาจ