เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
มีใครไหม ช่วยหน่อย ปลดปล่อยฉัน
โซ่กักกัน ให้ใจฉัน ไม่ไปไหน
โซ่นี้เป็น พันธะ ในหัวใจ
มีใครไหม ปลดปล่อยฉัน ด้วยรักจริง
อยู่ตรงนี้ มีไหม ใครเห็นบ้าง
ฉันอ้างว้าง เดียวดาย ถูกทอดทิ้ง
ฉันหนาวเหน็บ เกินทน ไร้อุ่นอิง
ที่พึ่งพิง ไออุ่น ตรงหัวใจ
หัวใจรัก เสมือนดั่ง ต้องคำสาป
ได้แต่ทราบ ความเจ็บปวด เกินทุกข์ไหน
รัดด้วยโซ่ ตรึงด้วยเศร้า ย้ำกลางใจ
ซ้ำอยู่ใน คุกหัวใจ ที่เขาทำ
อยู่ตรงนี้ ได้เพียงรอ ใครสักคน
ขอสักหน ที่มีรัก ใช่ขำขำ
โปรดนำปีก แห่งรัก ปลดจองจำ
ได้โปรดนำ ตัวฉัน จากคุกไป
ด้วยพลัง ปีกแห่งฝัน และความรัก
จะมีนัก ซักกี่คน จะมีไหม
ขอเพียงแค่ ใครสักคน พาฉันไป
เหนื่อ
1120
10
0
หน้าส่วนตัว
