ฟา
เนิ่นนานเพียงไหนในเหตุการณ์ก่อน
คำหวานเคยป้อนเว้าวอนเงียบหาย
เชื่อในไมตรีจะไม่มีคลาย
ศรัทธา เชื่อมสายสัมพันธ์สองเรา
จากเพียงแค่เด็กด้อยโอกาสรัก
จึงทุ่มใจรักอยากพักเพียงเขา
แม้เริ่มรักแรกจักคล้ายกับเงา
ก็ชัดใจเรารับเขาล้นเต็ม
เปิดเผยเฉลยให้รู้ไปในรัก
ทุกทีทายทักกับหนุ่มคมเข้ม
คุ้นเคยอารมณ์ซุ่มซึ้งอิ่มเอม
รักลูกน้ำเค็มคนถิ่นเมืองคอน
วันเดือนเลื่อนผ่านเข้างานคงหนัก
จึงลดเลิกละกับรักที่สอน
เก็บกลอนเพลงรักเวลาก่อนนอน
ย้ายเปลี่ยนคนอ้อนไร้ความเมตตา
สี่ปี่หกเดือนเคลื่อกว่าเจ็ดวัน
บ่อยครั้งหวานหวั่นภาพนั้นมาหา
ซึมซับอดีตเก่าไร้เงาคนลา
เหลือเพียงน้ำตาร