ฉางน้อย
ลมทะเลซัดสาดหาดทรายขาว
น้ำค้างพราวพร่างพรมห่มผืนป่า
พัดสายธารไหลผ่านกาลเวลา
พัดยอดหญ้าเอนไหวให้ใจหวาน
ลมทะเลแผ่วผิวปลิวลมล่อง
ดั่งมนต์ต้องเสน่หาคราพัดผ่าน
รอยอดีตยังย้ำเตือนในวันวาน
ฤดูกาลเปลี่ยนแปลงใครเปลี่ยนไป
ลมทะเลพัดพริ้วปลิวผิวผ่าน
กายสะท้านใจสะทกอกสั่นไหว
อยากจะมีวันนี้คนของใคร
วันที่ใจมีคุณให้อุ่นทรวง
ลมทะเลพัดโบกโยกใจไหว
ใบไม้ไกวใจแกว่งแหว่งเป็นเสี้ยว
หมดทั้งใจฉันยกให้เธอผู้เดียว
ขอเธอเหลียววอนเธอแลแม้ร้างไป
ลมทะเลไล้โลมลูบจูบผ่านผิว
ใจฉันปลิวหวิวหวิวให้หวั่นไหว
ลมทะเลยังคิดถึงคนห่างไกล
จะมีใครให้ไออุ่นหนุนตักนอน