การัณยภาส
ปิดประตูสู่ฝันอันมืดมิด
ตามแต่จิตคิดวาดและคาดหวัง
คล้ายต้องมนต์กลลวงห้วงภวังค์
ด้วยใจสั่งหยั่งรากแล้วฝากไป
เพียงก้าวเดินเหินห่างวางสำนึก
ปิดผนึกลบเลือนสิ่งเคลื่อนไหว
เป็นรอยทางพรางเงาเข้าสู่ใจ
เห็นโลกใหม่แช่มชื่นล้วนรื่นรมย์
แม้นยินดีปรีดิ์เปรมเกษมซ่าน
เสพสำราญนานเนิ่นเกินสุขสม
ตามรอยฝันครรลองปองภิรมย์
มิอาจล้มความจริงสิ่งผันแปร
เรามั่นใจในฝันเช่นนั้นหรือ
ทุกสิ่งคือความงามตามกระแส
ตื่นจากฝันวันเดียวใครเหลียวแล
ด้วยจริงแท้แค่เราเฝ้าตัวตน
มองด้วยตาพาซื่อคือจุดหมาย
ใช่ทำลายความคิดจิตสับสน
เพียงแหวกม่านผ่านเงาที่เข้าชน
เพื่อโผล่พ้นกลลวงห้วงฤดี
เปิดประตูสู่ฝันอันสว่า