windsaint
คำ...รัก
ทุกถ้อยคำที่พร่ำเพ้อละเมอหา
ทุกคำกล่าวเอ่ยวาจาให้คิดถึง
ทุกคำความหวามล้อมกล่อมตราตรึง
ทุกราตรีล้วนซาบซึ้งในกายา
ในความหมายภายในคำย้ำซาบซึ้ง
ในความคิดถึงที่เฝ้าเล่าตามหา
ในความจริงยิ่งรักประจักษ์ตา
ในความล้ายังมีฉันข้างกายเธอ
เหมือนทุกคำที่พร่ำกับอ้ำอึ้ง
เหมือนว่าความคิดถึงเริ่มลอยเหม่อ
เหมือนหัวใจน้อยน้อยลอยละเมอ
เหมือนคำคนมาปรนเปรอที่ยอดใจ
มอบหัวใจให้รับประทับจิต
มอบถ้อยคำน้อยนิดนี้มอบให้
มอบทั้งกายถวายสนิททั้งจิตใจ
เพราะมอบให้แค่เธอเธอคนเดียว
มีเพียงเธอคนเดียวในใจนี้
และจะมีแต่เธอไม่ลดเลี้ยว
ก็คงขอแค่มีเธอให้กลมเกลียว
แม้เปล่าเปลี่ยวนวลปรางยังมีเธอ