รัถยา
วสันตดิลก ๑๔
..ครากลีบกุหลาบผลิตริ้ว.............ก็ระลิวสลวยราย
พร้อมสรรพสรรค์สนธสาย.......จิตะสองสิปองสรวง
..ทุกยามก็ยื่นพิรุณหยาด.............สิพิลาสภิรมย์รวง
ซ้องสรวลกระซิกมธุลุทรวง....เสนาะซึ้งและตรึงซอน
..ถึงทินละทาบรถยะทอด..............อุระถอดละอาทร
กลีบเรียวจะโรยพนธะรอน...........ก็ละกิ่งและร่วงกรู
..เมื่อนั้นจะนองสุขไฉน...............ชลนัยน์ละไหลพรู
ทุกหนจะแห้งหทยหู่................ตละแห่งระแหงเห็น
อินทรวิเชียร ๑๑
..ความรักอะคร้าวเรือง................นิจเนื่องนิยามเป็น
นานาระย้าเย็น....................สุภร้อย ณ รอยกาล
..กลีบรัก ฤ จักลับ...............
1210
8
0
หน้าส่วนตัว
