เห็นเขาเขียน..กลอนกัน..แล้วฉันหล่ะนั่งอ่านซะ..เพลิดเพลิน..บังเอิญหรือก็เปล่าเลย..บอกใจ..ใช่อออือตัวหนังสือ..บทกวี..ตรงที่เดิมนิ้วกระดิก..คลิ๊กรัว..ไม่มั่วนิ่มนั่งอมยิ้ม..เล็กน้อย..แล้วค่อยเริ่มหลังพิงฝา..ไม่ท้อ ..เข้าต่อเติมบรรจงเจิม..ผูกคำ ..มายำรวมด้วยมิได้..นัดหมาย..เพื่อนชาย-หญิงอยากรู้จริง..บ้านใคร..โดนน้ำท่วมทิ้งคำถาม..ฝากไว้..ไม่กำกวมสระอวม ..อ่วมองค์.. งง! จุงเบยคำง่ายง่าย..คิดเป็น..เหมือนเข็นครกคำตลก..ต่อไป... ยังไงเหวยคำซึ้งซึ้ง..หอมหวาน... อ๊ะ! ผ่านเลยคำเคยเคย..โครงเครง...บรรเลงลงเพราะอะไร..ไม่มี.. หรือมีหว่าอยากเข้ามา..ทายทัก... หอบรักส่งเหงาเหงาฟัง..สักนิด... อย่าคิดปลงเถอะนั่งก๊ง