สาวบ้านนา
ระย้าช่อจากกอเขียว
รวงเรียวสุกปลั่งไสว
ราวผืนพรมทองทาสุดตาไกล
ด้วยหยาดเหงื่อน้ำใจชาวนา
แก้มเหี่ยวยับย่นทนแดด
แผดเผาไหม้เกรียมใต้ฟ้า
อัญมณีใจจากดินเลอค่า
เลี้ยงผองหล้าไทยอิ่มท้อง
หนีนากว้างเดือนแจ่มดงกระถิน
ทิ้งถิ่นวัวควายบึงหนอง
ดอกผักบุ้งริมนาน้ำตานอง
คลองว่ายท่องไปหลงแสงสีศิวิไลซ์
เสียงขลุ่ยกองฟืนลอมฟาง
เดือนพร่างดาวเต็มทุ่งฟ้าไสว
อกอุ่นหนุนแขนฝันไกล
หลอมใจรวมร่างสร้างรังรัก
กระท่อมไพรร้างไร้
ร่างอ้ายคนดีที่ภักดิ์
สัญญากับสาวนาแน่นหนัก
จะรักตราบสิ้นดินฟ้า
ลั่นทมระย้าชายคาฝัน
สาวนาหวั่นหวั่นเหว่ว้า
ฟังเสียงฝนหล่นพรากจากลา
น้ำตาฟ้าร่ำไห้สังเวย...ภ
5793
2
0
หน้าส่วนตัว
