เพียงเพราะรัก พรักพริ้ม กระหยิ่มย่อง ลอบลองมอง และล่องรัก สมัครศรี หวังไว้ว่า เวียนว่าย ในวารี ในน้ำนี้ นี่ใน ใจนวลนาง ตามตอบต้อง ติดตามไป ไม่ห่างเหิน หลงละเลิง เล่นรัก ไม่หายห่าง มาหมางเมิน หม่นหมาย ที่ปลายทาง ถูกทิ้งท่าม ทุกทาง ที่วางปลาย กลับกลายก่อ เกิดกลาย ที่ปลายเศร้า โอ้อกเอ๋ย เอือมอายเอา เขาไม่หมาย เลยล่องลอย ลายลม จมเจียนตาย คนข้างเคียง จึงคล้ายคล้าย ใจตายตรม