เพราะเหตุใดไยจินต์ถวิลหา คอยไขว่คว้ารักไว้ในความฝัน อยู่ร่วมเรียงเคียงใกล้ในวารวัน แท้จริงนั้นจากกันไปไกลลิบตา เพราะไม่อาจยอมรับกับความเศร้า ความหงอยเหงาเปล่าไร้ใจเจียนบ้า จึงเฝ้าเพ้อเผลอสร้างร่างมายา คอยจินตาวาดฝันถึงวันวาน ขอนิทราตราบฟ้าดินสลาย ไม่เขยื้อนเคลื่อนกายหมายสถาน ขอหลับอยู่เพียงฝันอนันต์กาล นานเท่านานไม่ขอตื่นฟื้นความจริง โอบกระชับกับหมอนที่นอนข้าง กับหทัยดวงร้างช่างเปล่ายิ่ง ขาดสักคนเคียงแนบคอยแอบอิง จึงขอเพียงนอนนิ่งดิ่งนิทรา
1132
2
0
หน้าส่วนตัว
