จันทร์ทอแสงนวลผ่องส่องผืนน้ำ ความทรงจำริมหาดเสียงสาดคลื่น สายลมเย็นแสงดาวพราวกลางคืน กลับมายืนมองจันทร์เหมือนวันวาร ดาวระยิบระยับวะวับฟ้ า โปรดเมตตาอาลัยใคร่สงสาร หัวใจคนเจ็บแปลบแสบร้าวราน เกินทนทานทุกอย่างแทบปางตาย น้ำตานองหมดแล้ววาดแววหวัง คนเคยรักกลับเกลียดชังช่างใจหาย ทิ้งความทรามเป็นเพื่อนเถื่อนทำลาย แตกสลายรักแยกทางอย่างเลือดเย็น วอนจันทร์ดาวช่วยความรักอีกสักครั้ง ลบความหลังหัวใจอย่าได้เห็น ลบความคิดรักขื่นฝืนลำเค็ญ แล้วจะเป็นคนใหม่ยอมไร้รัก
916
7
0
หน้าส่วนตัว
