สามสิบเอ็ดส่งท้าย ธันวา คมนา กายแก่อีกพรรษา นั่นแล้ว เกิดเจ็บป่วยชรา คงอยู่ ตายไป่มีคลาดแคล้ว แก่ผู้ใดเลย เคยเป็นคนหนุ่มน้อย งามดี เยือนย่างหกสิบปี อ่อนล้า ทุกข์สุขผ่านนานปี นึกหน่าย นับเพิ่มสิบปีหน้า บ่ช้าลงโลง ใจคดโกงก่อนนั้น ตามเขลา เออนั่นหญิงชายเรา คลั่งบ้า ทรัพย์สินมุ่งคิดเอา ยึดมั่น งมโง่กาลนานช้า นั่นล้วนบาปเวร เห็นหญิงชายทั่วหล้า ทุกข์จน กินอยู่สาละวน ใส่ท้อง ใจโลภยิ่งมืดมน พาชั่ว ลืมบ่มศีลธรรมคล้อง เสื่อมสิ้นทางสวรรค์ นรกสวรรค์มันว่าชี้ หลอกกัน
2062
2
0
หน้าส่วนตัว
