กระต่ายใต้เงาจันทร์
ปริ่มปริ่มร่ำอารมณ์เผลอหวนไห้
ปริ่มปริ่มร่ำแทบขาดใจอาลัยหา
ปริ่มปริ่มร่ำหยดน้ำเคล้าคลอตา
ปริ่มปริ่มน้ำตายิ้มฝืนไหลคืนใจ
ยังวนเวียนตกภวังค์ช่างปวดปร่า
คำสัญญาน้ำคำจำได้ไหม
เจ็บจนปร่าทั้งน้ำตาเมื่อคราไกล
อยากจะหยุดลมหายใจไปสักที
เหลียวแลหาคนคอยมาปลอบขวัญ
เพราะหัวใจหนาวสั่นจนเต็มที่
กลับสิ้นไร้คนเคยปลอบมอบไมตรี
สิ้นศักดิ์ศรีสิ้นค่าราคาแล้ว
ให้น้ำตาคืนย้อนตะกอนผลึก
ให้จิตสำนึกขับกล่อมให้ผ่องแผ้ว
แต่เจ้ากรรมน้ำตาย้อนนอนเป็นแนว
กลั้นสะอื้นเสียงแผ่วคืนวันที่ฝันร้าย
ให้น้ำตาคืนย้อนตะกอนผลึก
ให้จิตสำนึกขับกล่อมให้ผ่องแผ้ว
แต่เจ้ากรรมน้ำตาย้อนนอนเป็นแนว
กลั้นสะอื้น
1555
4
0
หน้าส่วนตัว
