..สีน้ำฟ้า..
หวนคิดมา คราใด ใจยิ่งเศร้า
เป็นเพราะเรา ไกลกัน เช่นนั้นหรือ
ถึงได้ดู หม่นครึ้ม ซึมกะทือ
มืดชืดชื้อ เนือยเนือย โลกเฉื่อยชา
ลมโชยชาย คล้ายหยอก เคลียดอกไม้
ภิรมย์ไล้ โลมร่าง กลางหมอกหนา
หอมเจ้าหอม ลดาดวง พวงระย้า
สายหยุดพา จมภวังค์ ครั้งคุ้นเคย
คนละสาง หมอกวาย แดดฉายชัด
ยามลมลัด เรืองเรือง เหลืองระเหย
ริมศาลา ทรงไทย ใครเล่าเอย
ปลิดมาเย้ย หยิบหยอก ทั้งดอกใบ
เงยหน้ามา รับยิ้ม สินิ่มเนื้อ
โอบแขนเอื้อ อาทร ชวนอ่อนไหว
คนเกเร กดจมูก มาซุกไซร้
แบบนี้ไง ผะผ่าว หนาวบรรเทา
เสียงหัวเราะ ร่วนรวน มายวนยั่ว
จี้ให้หวัว สับสน จนเต้นเร่า
พอจะงอน ก็ง้อ พ้อคำเบา
รีบคลอเคล้า เขารัก