เสียดาย...ใจ...ที่ต้องมาหลงรัก เสียดาย...ศักดิ์...สูงส่งดังหงส์เหิน เสียดาย...ตัว...มัวหลงพะวงเพลิน เสียดาย...เดิน...ทางผิดคิดโทษใคร เคยเชื่อมั่นสัญญามาจืดจาง ต้องมาร้างด้วยคำคนให้หม่นใจ รักที่มีเคยสนิทเคยชิดใกล้ สิ้นเยื่อใยไม่อาจคืนมาชื่นทรวง คำเคยบอกว่าแสนดีไม่มีแล้ว เปรียบดังแก้วร้าวแยกแตกหลุดร่วง มีแต่รอยชอกช้ำรักหลอกลวง ไม่อาจทวงหัวใจใครกลับคืน รักเคยก่อเคยสานมารานร้าว รักสองเราเคยชื่นชมกลับขมขื่น รักลอยหลุดเกินฉุดยื้อเกินรื้อฟื้น ไม่อาจฝืนจึงได้แต่....แค่...เสียดาย