เราสบตาซึ้งซึ้งวันฟ้าเศร้า ฝนร่วงพราวหนาวนวลใจจนไหวหวั่น ฟ้าเป็นใจหากไยไม่มีวัน เหมือนอาทิตย์กับจันทร์ผันโคจร และคงเป็นเช่นฉะนี้ฤดีขวัญ คงเงียบงันงดงามสัจจสอน อย่าหลงรักภักดิ์ใครเฝ้าอ้อนวอน อย่าออดอ้อนฟ้าดินสิ้นเมตตา ให้คืนฝันวันฝนพ้นผันผ่าน สิ้นร้าวรานสิ้นหมองไหม้ไร้เสน่หา มีดวงใจใสงามท่ามเหว่ว้า ล้างมายาสิ้นภพชาติพิสวาทลวง เหลือดวงใจใสว่างกระจ่างจรัส โชติรัศมิ์ดั่งเดือนเพ็ญสวรรค์สรวง ไร้ตัวตนยึดมั่นเจ้าขวัญดวง เพชรพร่างทรวงดุจโรจน์รัตน์..วัฏฏ์นิรันดร์..!