คนกรุงศรี กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา
หน้าส่วนตัว
สนธยา ฟ้าหมอง นั่งตรองคิด
มันถูกผิด หรือไร ใจวิตก
ก็สับสน อยู่ท่าม ความเวียนวก
เหมือนโกหก ตนเอง เกรงเกิดทุกข์
ความจริงใจ ให้กัน นั้นมั่นนัก
ด้วยยึดหลัก รักจริง สิ่งก่อสุข
แต่มโน โต้ถาม เหมือนลามรุก
ว่าซ่อนซุก สิ่งใด ในส่วนลึก
อนาคต มองไป แลไกลลิบ
อยากจะหยิบ มาครอง เมื่อตรองตรึก
สารพัน ปัญหา ถ้าจะนึก
ความรู้สึก อาทร ย้อนสมทบ
อยากจะมอบ สิ่งดี ที่ควรรับ
เหมือนกันกับ ที่ใคร ได้ประสบ
เพราะเนิ่นนาน นักหนา กว่าจะพบ
พรหมท่านหลบ ลิขิต ผิดวาระ
ยังเผชิญ เดินไป แม้ไร้จุด
หรือว่าหยุด แล้วเรา ก้าวถอยผละ
เธออาจพบ คนดี กว่านี้นะ
เพียงแต่จะ รับไหม ให้พ
1511
2
0
