..๏ กระแสสินธุ์รินไหลท่ามสายหมอก น้ำค้างหยอกยอดหญ้าคราคืนหนาว ลมรำเพย-คนรำพึงถึงเรื่องราว ฝันเก็บดาวสาวเดือนสู่เรือนใจ คล้ายกระต่ายหมายหมั้นดวงจันทร์เจ้า พิศรูปเงาบนฟ้างามตาไสว ยามโสมส่องล่องมา ณ คราใด ดุจดังใจเคียงชิดตราบนิทรา แม้นเป็นเพียงความฝันยามวันลับ เกินต้องจับคว้าไขว่สิ่งโหยหา เพียงความว่างเปล่าดายในเวลา เพียงปลอบตนคนล้าคราแรมทาง ยามพลบพรุ่งรุ่งรางเข้ากางกั้น สิ่งที่ฝันลับไปแสนไกลห่าง แสงราตรีหรี่ลิบกระพริบจาง เหลือบางอย่างเพียงรอยให้คอยจำ๚ะ๛
1237
7
0
หน้าส่วนตัว
