พฤหัส กฤษชยรักษ์สงบเสงี่ยมเจียมตัว
กำลังใจคงมั่นไม่หวั่นไหว กำลังกายพร้อมสู้ไม่รู้เหนื่อย ยังหากินอยู่ได้ตามชายเฟือย สมองเอื่อยหดหู่ไร้คู่กาย ช่างต่ำต้อยด้อยค่าในชีวิต พรหมลิขิตเหหันฝันสลาย มืดแปดด้านหมดทางจะย่างกราย อยู่เหมือนตายไร้รังจะนั่งนอน โอ้อนาถวาสนาชะตาตก ในทรวงอกหวั่นไหวคล้ายสังหรณ์ อนาคตไม่มีความแน่นอน ต้องลุ่มดอนหมดค่ามิกล้าปอง ไม่มีสิทธิ์เผยอหน้าสบตาใคร แม้หัวใจเปี่ยมรักภักดิ์สนอง จึงเก็บงำจำเลี่ยงเพียงเฝ้ามอง จะเอาแร่แลกทองไม่สมควร
2045
2
0
หน้าส่วนตัว
