กาพย์และกลอน มีเกลื่อน เตือนสติ ผู้แต่งผลิ ความเพียร เขียนให้เห็น ถึงความรัก ของแม่ แผ่ร่มเย็น ดุจจะเป็น ผืนฟ้า ประภากร กว่าจะรู้ จริงแท้ ว่าแม่รัก กว่าประจักษ์ เห็นแจ้ง แห่งคำสอน กว่าจะได้ เห็นค่า ว่ามารดร แม่อาจนอน หลับสนิท นิจนิรันดร์. ...................... คิดถึงแม่จัง...คิดถึงแม่มากที่สุด...ยิ่งตอนมีลูก..เรารักลูกมากเท่าใดก็ยิ่งเห็นความรักที่แม่มีต่อเรามากเท่านั้น...สิ้นปี..จะกลับไปกราบเท้าแม่...สิ้นปี...จะกลับไปกราบแม่..เราโชคดีจัง...โชคดีที่แม่ยังอยู่... ...