ช่อแก้ว
มาบ้านกลอนนอนฝันในวันหนึ่ง
ยังตราตรึงหัวใจอยู่ไม่หาย
เห็นรอยยิ้มมิตรรักมาทักทาย
ทั้งหญิงชายอุ่นขวัญวันงดงาม
คุณไหมไทยใจเย็นเห็นแว้บหนึ่ง
สบตาซึ้งดาวระดาเข้ามาถาม
เห็นโคลอน ปลายตะวันนั้น นั้นเดินตาม
อีกโฉมงามพิมญดาชวนพาที
ทั้งครูพิมยิ้มหวานปานจะหยด
ดูสวยสดสูงค่าสมราศรี
คุณบินเดี่ยวไปไกลถึงหมื่นลี้
ล้วนแต่มีน้ำใจถามไถ่กัน
หันมาเห็นก่องกิกระริกรื่น
ดูสดชื่นหัวใจชวนใฝ่ฝัน
พอพลิกกายหายวับไปฉับพลัน
อ๋อ!นี่ฉันฝันไปใจเบิกบาน
เพียงเสี้ยวหนึ่งในชีวิตพบมิตรแท้
คงไม่แปรเปลี่ยนผันวันเลยผ่าน
ขออภัยหากทำให้รำคาญ
ปิดตำนานช่อแก้วแล้วขอลา
ขออภัยที่ไม่ได้เอ่ยนา