แก้วประภัสสร
จะต่อกลอนผ่อนคลายกำจายกรุ่น
หวังละมุนกล่อมหมายเพื่อคลายเหงา
ประดิษฐ์พจน์จรดร้อยเริงบรรเทา
แม้ไร้เรื่องร้อนเผาหรือคราวเย็น (กิ่งโศก)
แล้วร่ายกลอนอักษรอันอ่อนหวาน
ให้สำราญรื่นไหลดั่งได้เห็น
หยิบปากกากระดาษมาวาดเป็น
สิ่งที่เห็นงดงามทุกยามยล (แก้วประภัสสร)
พึงจำเรียงจูงร่ำสร้างคำร้อย
ทุกทุกถ้อยถ่ายส่งบรรจงค้น
แม้นมิใช่วิจิตรวจีจน-
แต่ระคนคำเพราะเสนาะนัย (กิ่งโศก)
นำสร้างสรรค์สิ่งดีไม่มีเปลี่ยน
สุขและทุกข์หมุนเวียนตามสมัย
พึงระวังถ้อยคำจำขึ้นใจ
ส่งบทรับกลับไปด้วยไมตรี (แก้วประภัสสร)
เพราะพึงรู้ผู้คนที่วนพบ
แลประสพเยาว์วัยทุกเพศที่
หมายศึกษารูปแบบทางวิธี
สาน
1469
12
0
หน้าส่วนตัว
