แมงกุ๊ดจี่
....๑....
แม้นมิอาจลืมรอยรักสลักมั่น
หรือกาลนั้นผันผ่านเนินนานไหว
มอบรักจริงทั้งดวงปรี่ทรวงใน
เกินขานไข...บอกเล่าความเศร้าตรม...
....๒....
เฝ้าเก็บรอยความฝันที่งันเงียบ
ใจเย็นเยียบ มีเงา ความเหงาขม
คอยคร่ำคิด ห่วงหา ในอารมณ์
กล้ำกลืนข่ม...วิโยคด้วยโศกทรวง...
....๓....
ร้าวรานเกินหยัดยืนคิดฝืนสู้
ให้คงอยู่ท่ามรักอันหนักหน่วง
ยังคิดหวังอยากถามความทั้งปวง
ใจแสนห่วง...คนห่างเมื่อร้างลา...
....๔....
เมื่อรับรู้บางถ้อยยิ่งน้อยจิต
มีสักนิดบ้างไหม? ใคร่ห่วงหา
หรือเป็นเพียงเล่นเล่ห์ข้ามเวลา
ยามถึงคราเบื่อหน่ายเงียบหายไป...
....๕....
เป็นเพียงภาพหว่างฝันอันว
1187
13
0
หน้าส่วนตัว
