พุด
สวรรค์อยู่ไหนในโลกหล้า
เฝ้าค้นหาภายนอกพบหลอกหลง
แท้แล้วไซร้สวรรค์ที่เที่ยงตรง
มองลึกลงที่ใจจะรู้ดี
ขวัญสถิตทอดในอ้อมกอดของขุนเขา
ในร่มเงาพฤกษ์ไพรใบไม้สี
ในสายธารไหลระรินชั่วตาปี
ในสายมหานทีทองอนันตกาล
ในปวงป่าพะยอมหอมดอกโศก
ฝากฝันโลกดั่งจันทรายามแย้มหวาน
เหมือนบัวบึงหนีภู่ผึ้งพร้อมเบ่งบาน
เป็นตำนานชูช่อรอแสงธรรม
สวรรค์อยู่ตรงนี้ที่ในอก
และนรกอยู่ที่ใจหากใครร่ำ
จิตผ่องใสลบลืมลาเรื่องมืดดำ
ให้ฝนพรำล้างกิเลสเทวษวน
ธรรมะธรรมชาติสะอาดสว่าง
ครองใจว่างสร้างสะเบียงบุญกุศล
ลมหายใจแสนสั้นนะชีพชนม์
อย่ามืดมนในเสน่หามนตราลวง
ตามขวัญมาในรอยทางทุกย่างแก้ว
สละแล้วดอกรักให้โรย
1400
5
0
หน้าส่วนตัว
