เฉื่อยชา
�����เดินทางพรรณนาถึงธรรมชาติ
อันวิจิตงดงามกระจ่างยิ่ง
เป็นที่พึ่งแลเป็นร่มให้พักพิง
แลเป็นสิ่งที่งดงามเหนืออื่นใด
ธรรมชาติถือว่าคือผู้สร้าง
ทั้งสร้างยาสร้างอาหารเรือนอาศัย
อีกทั้งยังเป็นเครื่องนุ่งห้มให้
มนุษย์ใช้เป็นปัจจัยมายาวนาน
ธรรมชาตินี้มีประโยชน์นัก
ไม่รู้จักรักษาไว้ให้คงที่
คนตัดไม้ทำลายป่าก็มากมี
เครื่องบ่งชี้ไม่สำนึกผู้มีพระคุณ
ป่าไม้นี้มีประโยชน์คณานับ
ขอจงกลับไปคิดทบทวนใหม่
อนุรักษ์ฤๅทำลายคิดกันไป
ถ้าคิดได้ไม่ต้องบอกจงกระทำ
ถ้าทำดีถือว่ากตัญญู
ความอดสูขอจงหายจากตัวไป
ใครทำชั่วก็ขอให้หมองไหม้
ถ้าเกิดใหม่คงจะเป็นใส้เดือนดิน
ต้องกลับมารับใ
หน้าส่วนตัว
1992
1
0
